süte veda...

Bebeğimi beklerken her anne adayı gibi bende çok okudum çok araştırdım.. Ablamdan da biliyordum zaten anne sütünün değerini önemini. 2 yaşına kadar emzireceğim derdim hep.



Bizim ailenin bayanlarının sütlerinin ne kadar çok- bol olduğu hep konuşulur annemde 3 çocuğunu ablam da 2 çocugunu hiç sıkıntı çekmeden bol bol 2-2,5 yaşlarına kadar anne sütü ile beslemişler.


Çok emindim sütümün bol olacağından doya doya emzireceğimden genlerime güveniyordum,ama işte öyle olmadı. Defnenin prematüre olması emme refleksinin tam gelişmemiş olması benim erken doğum depresyonunun üzerine birde katlamalı postpartuma girmem vs derken kızımı sadece 5,5 ay emzirebildim. Başından beri sorunluydu emmesi silikon başlıklarla emzirdim hep, emzirme danışmanlarından da haberim yoktu emziren annelerden de. 39 Günlüktü bebeğim annem gitti , kaldım ufacık bir bebeyle birbaşıma ve kendimce doğru bulduğum şekilde bu maceraya devam ettim.


5,5 aylıktı sütüm aniden azalınca mecburen biberonla beslemeye başladım Defneyi. Allahtan ilk zamanlar extra sağım yaparak stok yapmıştım epey , kızım hiç mama almadı böylece.


Sütümü arttırmak için çok uğraştım çok inandım nitekim başardım da ama minnoş biberoncu olmuştu. Cahillik işte ısrar etsem tekrar emerdi belk ağlatmaya kıyamadım .Süt pompam en yakın arkadasım oldu benim için. Anne sütü alıyor ya en azından diye teselli ettim kendimi. İlk zamanlar deliler gibi günde 10 kez falan sağıyordum. Gece alarm kurup 3 saatte bir sağıyordum yeter ki süt artsın diye. Günde 1000 ml e kadar çıktım.


Defne 6 aylık oldu izinler bitti işe döndüm, koca pompa çantam hergün benimle birlikte işe gidip geliyordu günde 4 kez inmeye çalışıyordum süt odasına. Evde de 3 kere daha sağıp günde 7 yi tamamlıyordum. Çıkan süt yetmeyecek diye oyle takmıştım ki çizelgeler tutuyordum kaçta sağdım kaç ml çıktı Defne ne kadar içti diye gün gün yazıyordum. Nereye gidersek gidelim pompa yanımda ben sürekli rica minnet bir yer rica edip sağım yapıyordum .


Pompa hiçbir zaman bebeğin emmesi gibi olmuyormuş gerçekten. Gittikçe azaldı süt miktarı, ben yorulmaya başladım. Her saati her günü pompa yapmam lazım, ay saati geçti stresiyle yaşamaktan. O pompanın sesinden nefret ediyorum artık .Defne de keçi sütü içiyordu zaten .


Velhasıl bu maceranın sonuna geldik. 14,5 ay oldu , ilk günden beri pompa yapıyorum 9 aydır da sadece pompa yaparak besledim bebeğimi ama bitti artık.


Bir haftadır kademeli olarak azalttım sağım sayısını, vücudumda hazırmış buna ki hiç ağrı ateş olmadı, sütte çıkmıyor neredeyse artık .Son iki gündür ise sağmadım bu sabaha kadar, bugün son kez sağdım kendimi süt odasında ağlaya ağlaya. Vücudum hazırmış ama ruhum değil.


Bir yandan çok büyük bir ferahlama ve özgürlük duygusu bir yandan da kızıma karşı çok büyük bir haksızlık yapıyormuşum gibi hissediyorum. Sanki en büyük sorumluluğumu yerine getirmiyormuşum gibi... Affet annecim beni , seni bu mucizeyle daha çok besleyemediğim için...