İlk Cumhuriyet bayramımızı biz coşkuyla kutladık !!!

                  

Hala aklım almıyor mantığını anlamak mümkün  değil...  Evdeyken hiç fırsat bulup yazamadım içinde birikti birikti 3 gündür. Şimdi bir güzel dökeyim...

Özellikle  zor zamanlardan geçtiğimiz  böyle bir dönemde, acı üstüne acı  yaşıyorken şehitlerimizin kanı henüz  kurumamışken tam da  kenetlenmeye, bir olduğumuzu birlik olduğumuzu bizi kimselerin  bölemeyeceğini göstermemiz gereken  en güzel en anlamlı bayramımızın kutlamalarının  iptal edilmesini  çok üzücü buluyorum dahası  çok düşündürücü ?

En çok da okullardaki törenlerin iptaline üzüldüm  genç beyinlerde  iptal edilebiliyormuş  imajı yerleşmemeliydi.

Ne şartlarda ne acılar çekilerek kuruldu Cumhuriyetimiz. Sahip çıkmamız gereken en değerli varlığımız. Nice 88 yılllara, nice nice bayramlara

Defneciğimin şimdiden bu değerleri bilmesini istiyorum, şimdiden Atatürk ü anlatıyoruz ona, bilmiş bilmiş bakıyor. Evimizi balonlara bayraklarla süsledik Cumartesi günü, balkonumuza  kocaman bayrağımızı astık ... Geçmiş yıllardaki gibi motorsikletle Bağdat caddesindeki  Fener alayına katılamadık belki ama seneye umuyoruz J

Bu arada Defdefin dün 9. ayı idi, benim kınalı kuzum doğalı taaam 9 ay oldu, zamanın hızına inanamıyor insan.. Her anın tadını çıkartmaya çalışıyorum ama bir yandan da biliyorum ne olursa olsun yetmeyecek L  9. ay yazısını da Dr kontrolümüzden sonra yazarım ...Nice aylara bebeğim, nice yıllara, uzuun yaşa,  Cumhuriyetle yaşa..

Dişim çıktı.....

Haftasonu başlayan hastalığım annemi korkuttu ama aslında benim bütün sıkıntım dişlerim yüzündenmiş!!

Aylardır çıkarmaya çalışıyordum ,  hep kaşınıyordu hep salyalarım akıyordu ama bu kadar zor olacağını bilemezdim. Ateşlendim, uyuyamadım, sütümü içemedim hep annemin kucağında kalmak istedim ama  şimdi rahatladım..

Dün akşam annecim işten gelince benimle oynarken farketti hem de iki tane birden çıkarttım :)
Beyaz bir hediye alacakmış bana... İkisi birden o kadar çok sevindiler ki şaşırdım , bu kadar sevineceklerini bilsem daha önce çıkartırdım, hatta babam hızını alamayaıp arkadaşlarına mesaj yazdı.. Annemde kızdı ona görmemişin çocuğu oldu diye...

Bu arada annem hala hasta boğazı yanıyor burnu akıyor, benimle ilgilenirken yüzüne beyaz bişey takıyor maskeymiş....

Dün gündüz uykularımı güzel ve uzun uyudum yemeklerimi  çok çok yedim. Artık iki de dişim var kaçın ısırırım :)

Hadi artık diş buğdayı hazırlıkları başlasın !

hastayız...

Moralsizliğimin bir çok sebebi var. Genelde de özelde de haberler kötü.

Çok moralsizim, yorgunum, mutsuzum,  ülkenin gidişatından bitmek bilmeyen bitiril-e-meyen terör den üstüne deprem den. Geçen haftadan beri haber bülteni izleyip ağlamaktan helak oldum.

Annelerin yüreği yanarken küçücük bebeler yetim kalmışken bir hiç uğruna yiğitler ölüp gitmişken,   para hırsıyla malzemeden çalınarak yapılan apartmanlar iskambil kağıtları gibi yıkılmış  çoluk çocuk gecenin ayazında kalmışken ne yazayım ki..

Tarihe not olsun diye ( Defnem için – burası onun güncesi  ya- hakkını vermek lazım diye)

Hasta oldun annecim üşüttün haftasonu. İlk kez ateşin çıktı,  burnun çok tıkandı aktı, halsizleştin belli ki ağrın vardı. Koala gibi yapışık yaşadık iki gün boyunca bıraktığım an ağladın, burnunu açmaya çalışırken yemek yedirirken süt içerken hep ağladın .. Hiç ağlamayan kızım 8 ayda ağlamadığı kadar ağladı bu haftasonu. Sen ağladın ben ağladım.. İlk kez ateş düşürücü kullandık ama işe yaradı rahatladın bugün daha iyisin kuzum bak geçiyor işte.

Bu gece itibariyle bende şişmiş bir boğaz ağrıyan  kulaklarım ve eklemlerle geldim işe. Bakalım  nasıl atlatacağız bu geceyi...

işte  sümüklü minnoş

olsa...

Şimdi şu anda kalbim de ruhumda evde olan kızımın yanında , bir de bedenim onunla olsa...


Bu vicdan azabını değiştirecek gücüm olsa... offf  üzüntü ve muz kabuğu !

Sonbaharın renklerini izleyebileceğimz bir yerlere kaçabilsek keşke.. Kışı özlemiş miyim ne ?

Bizim minnoş kışa  geçti bile, dün bakıcımız giydirmiş kış kreasyonlarını bahçede turluyorlardı akşamüstü , nasıl da yakışmış teyzesinin o daha karnımdayken ördüğü ciciler..

8. ay

 

Her ay ki gelişim yazımı yazamadım bu ay. Defnecim kusurabakma canımıniçi anne bu aralar kontrolünü yitirmiş durumda hiç bir şeye yetişemiyor L

Evet  8 ay 11 günlüksün bugün . 8. Ay itibariyle 8,380 gr 71 cm. sin aşkım, 24 eylül itibariyle kısa da olsa desteksiz oturabiliyor önünde duran objeleri  alabilmek için uzanıp emekleme pozisyonuna geçebiliyorsun.

Geçen haftadan beri dizlerin ve ellerin üzerinde kalkıp vücudunu ileri geri sallıyorsun ilerleyemesende çabalıyorsun , o kadar komiksin ki babanla gülmekten katılıyoruz.

O minicik tombiş ellerinle alkış yapıyorsun, bazen uyandığında  tatlı tatlı mırıldanırken arada şap şap seslerini duyuyorum. O ses beni o kadar mutlu ediyor ki anlatamam. Sen harika bir bebeksin.Uykucu kuzum benim,gece uykularını  iyice düzene oturttun...Tek derdimiz dişlerin, bir türlü çıkmayan ama sürekli kaşınan ve salya akıtan seni rahatsız eden dişlerin. Bir an önce çıkartsanda rahatlasan kuzum.

Ek gıdalarda bir çok çeşit yemeye başladın 1 ekimden bu yana.Kuzu etli bol çeşit sebzeli çorbanı sevdin gibi. Eskiye oranla gelişme kaydettin bebeğim. Pastörize keçi sütünden yoğurt mayaladım senin için, çok sevdin J Hala meyve yemiyorsun sevmiyorsun hiç bir meyvenin tadını. Bugüne kadar yediğin tek meyve mandalina oldu şaşırtıcı değil mi. İleride benim  gibi tam bir meyve canavarı olursan bu günlerini hatırlatacağım sana  J

gülen surat

Geldim, döndüm

bir haber vereyim dedim, yok yok olmuyor günün 48 saat falan olması lazım herhalde hiç bir şeye yetişemiyorum herşey yarım,  aklımda bin tane ayrı iş bir de tamamlayamadıklarım için duyduğum üzüntü, bloguda çok ihmal ettim biliyorum... Zaman yönetimi kurslarına mı gitsem ne yapsam...

Neler neler oldu bu iki haftada.. Kuzumun ilkleri arttı, artık 8 aylık oldu, ek gıdalarda insanlık için küçük ama bizim için çoook büyük adımlar kaydettik ...
hepsini yazacağım, bu haftasonu kendime görev edindim. Şimdi cumanın son işlerini yetiştirip süte gidip erkenden kaçmam lazım ..