hastayız...

Moralsizliğimin bir çok sebebi var. Genelde de özelde de haberler kötü.

Çok moralsizim, yorgunum, mutsuzum,  ülkenin gidişatından bitmek bilmeyen bitiril-e-meyen terör den üstüne deprem den. Geçen haftadan beri haber bülteni izleyip ağlamaktan helak oldum.

Annelerin yüreği yanarken küçücük bebeler yetim kalmışken bir hiç uğruna yiğitler ölüp gitmişken,   para hırsıyla malzemeden çalınarak yapılan apartmanlar iskambil kağıtları gibi yıkılmış  çoluk çocuk gecenin ayazında kalmışken ne yazayım ki..

Tarihe not olsun diye ( Defnem için – burası onun güncesi  ya- hakkını vermek lazım diye)

Hasta oldun annecim üşüttün haftasonu. İlk kez ateşin çıktı,  burnun çok tıkandı aktı, halsizleştin belli ki ağrın vardı. Koala gibi yapışık yaşadık iki gün boyunca bıraktığım an ağladın, burnunu açmaya çalışırken yemek yedirirken süt içerken hep ağladın .. Hiç ağlamayan kızım 8 ayda ağlamadığı kadar ağladı bu haftasonu. Sen ağladın ben ağladım.. İlk kez ateş düşürücü kullandık ama işe yaradı rahatladın bugün daha iyisin kuzum bak geçiyor işte.

Bu gece itibariyle bende şişmiş bir boğaz ağrıyan  kulaklarım ve eklemlerle geldim işe. Bakalım  nasıl atlatacağız bu geceyi...

işte  sümüklü minnoş