Monday, January 30, 2012

Defne'm 1 yaşında



Hayatımızda özel zamanlar özel an' lar vardır hepimizin.. Belleğimizda saklıdır daima, bizi biz yapan anılardır yaşamımız zaten.. İşte benim en özel an ım anne olduğum, bebeğimi kucağıma aldığım andır.


Tam 1 yıldır  dünyanın en mutlu en şanslı insanı sayıyorum kendimi.. 365 gün ve gecedir yanımda bir başka nefes var. Önce içimde atan minik kalp şimdi yanıbaşımda ve benim mutluluktan başım dönüyor :)


Geçen sene bu saatlerde büyük bir korkuyla ve heyecanla sancıları bekliyordum...O günün heyecanını  burada anlatmıştım
Bugün saat 17:09 da muhtemelen sana sarılıp mutluluk gözyaşları dökeceğim yine...




Güzel Defnem canım kızım; sana ne yazsam az biliyorum, yetmiyor kelimeler..


Seninle büyüdüm bende, hayata bakışım değişti olgunlaştım, sonsuz sevginin ne demek olduğunu öğrettin bana, teşekkür ediyorum...Her gün Tanrı ya bizi buluşturduğu için teşekkür ediyor şükrediyorum.. Sen benim en güzel hediyemsin.


Sen benim gözbebeğim canımın içisin. Hayatın boyunca huzurla ve mutlulukla yaşa birtanem, herzaman yanında olacağım, ömrümün sonuna dek.


Seni çok ama çooook seviyorum Defne'm...







işte doğumgünün için hazırladığım klibin; 


http://www.youtube.com/watch?v=00NpEavyOB0&feature=share

Friday, January 27, 2012

acemi annenin doğumgünü hazırlıkları

özeniyorum işte, ilk yaa
herşey ona güzel bir hatıra bırakmak için.. ama ben özendikçe aksilikler oluyor.. olsun ne yapalım...

kostümünü yaptım, detaylarını anlatacağım bu tüt işini çok sevdim ben,
davetiyesi, hediyeleri de hazır
kendimi aştım klip bile yaptım :) üstelik işyerinde  aşırı yoğun geçen iki haftalık iş temposuna rağmen, denetime rağmen

umarım pazar günü karlar erir yollar açılır, kısılan sesim geri gelir en önemlisi minnoşumun akan burnu durur :)

Yarın babamız geliyor , pazar günü ise tüm sevdiklerimiz...

Ne çabuk geçti bu nasıl bir hız, geçen sene bugün hiç birşeyden habersiz hadi pazartesi görüşürüz diye çıkmıştım  ofisten güle oynaya...


Defneeem sen benim başıma gelen en güzel şeysin....

ayrıca doğum günü yazısı yazacağım tabi ki, şu an ki dileğim yollar açık olsun ve biz biran önce evlerimizde olalım...


Tuesday, January 17, 2012

nerede kalmıştık

Yeni yılla birlikte ne oldu bilmem bir türlü elim ermedi klavyeye..Her gün zamanla yarışmaktan ve sürekli bir şeylere yetmeye çalışıp yetememekten ve bu kısır döngüyü kıramamaktan sebep içimden yazmakta gelmedi. 
Sonra düşündüm burası Defnemin, tarihe not düşmek için yazmıyor muyum, birazda rahatlamak için...
Ay çok sıkıldım aslında ben kendimden, bu kadar takıntılı olmayacağım, olmuyor işte herşeye yetemiyorum napiim
olduğu kadar, dimi yaa
Yeni yıla biz de büyük umutlarla heveslerle girdik ama daha ilk haftasında kötü bir haberle sarsıldım..Burada kendisinden izinsiz bahsedemem ama çok sevdiğim birinin sağlık problemiydi kötü haber..Hep birlikte kenetlenerek atlatacağız işallah bu günleri, aklımda uykularımda ve hem dualarımdalar sürekli..

Bir kez daha anlatıyor hayat bize kendini, planlar yaparken neler neler olabileceğini, herşeyin başının sağlık olduğunu ve gerisinin hiiiç önemli olmadığını...
İşyerinde ise çok huzursuzum  stres had safhada, bazı şeyler var ki yeter artık dedirtecek neredeyse susuyorum ...Küçücük bebeğimi bırakıp gittiğim yerde insan biraz daha iyi olsun değsin istiyor.

O yüzden bugünlerde beni tek güldüren şey Defnem
tam bir taklitçi olup çıktı, kahkahalarımızı taklit ediyor ne söylesek anında kapıyor Vardo da annemde her gün bişey öğretiyor, akşamları gelince bana gösteri yapıyorlar resmen, babası da kameradan izliyor..

Haftasonu çok huysuzdu uykuları kötüydü bugün semeresini aldık üstten iki diş birden patlatmış, 5.ve 6. dişlerimiz hayırlı olsun..
Artık dizlerinin üzerinde tam süret emekliyor tutunup kalkıyor rahatça, bebeğim bir aydır uğraşıyordu sonunda başardı....

Arayı açmadan devam etmek ümidiyle..