Çok ihmal ettim seni canım blogum biliyorum ama son on günümü anlatsam sen yorgun düşersin ...
Babalar gününden beri iki çocukluyum. Okulların kapanmasının ardından küçük yeğenim (7 yaş) bize tatile geldi. Çok akıllı ve mantıklı bir çocuk beni hiç üzmedi yormadı ama Defnecik artık çok daha aktif olduğundan tempo yordu beni. İki çocuklu annelere şapka çıkartıyorum...
Bir yandan da bakıcı görüşmeleri gelen giden her kafadan bir ses çıkıyor...Bir yandan tatil hazırlıkları İlk kez bebekle yola çıkacak olmak evden uzak kalacak olmak gerdi beni galiba, bir de en çok eşimin bitmek tükenmek bilmeyen müdahaleleri eleştirileri, bu konuya hiç girmeyeyim saatlerce sürer..anneliğimi sürekli eleştirmesini kaldıramıyorum sanırım artık sanki 10 çocuk büyütmüş gibi herşeye karşı bir fikri var ! Bakıcı kriterlerimizdede hiç uzlaşamadık kimseyi beğenmiyor her geleni gönderdi
Neyse sonuç olarak herşey hazır yarın sabah yola çıkıyoruz, yaklaşık iki hafta annekuşumun yanındayız kızımla, eşim bizi bırakıp dönecek. Bakıcı durumunu netleştiremedik gelen herkeste bir kusur var ne yapacağız bilmiyorum.Tatili daha fazla ertelemek istemedim çok yoruldum çünkü dönüşte devam edeceğiz.
Kafam karışık hiçbirşeye konsantre olamıyorum, uykusuzluk iyice bitirdi beni depresif oldum çok berbat hissediyorum kendimi niye böyle.. bir yandan işe dönecek olmanın stresi sardı zaten geldiler yine....umarım annemlerde giderler...
No comments:
Post a Comment