Monday, May 28, 2012

Özgürlük parkında..

Pazar günü arkadaşım Gamzenin büyük oğlu 4.yaşına girdi... Özgürlük parkında kahvaltı pikniği yaparak kutladık. Harika bir fikirdi bence ama keşke yalnız olmasaydım...


Hep diyorlardı yürümeye başlasın yandın... Defne artık yürümüyor koşuyor mütemadiyen koşuyor ve düşüyor..Eşim seyahatteydi ve partinin sonuna yetişebildi.. Ne oturabildim ne kahvaltı edebildim...
Açık havada arkadaşlarla koşturmak ne büyük bir mutluluk Defdef için yüzünden anlaşılıyordu.Kedilerle oynadı topların balonların birini aldı diğerini bıraktı, en çok da Alp in arabalarına saldırdı.
O kadar yorulmasına rağmen uyumadı bir türlü ama dönüş yolunda ağzı açık rüyalara daldı kuzum.








 

Akşam uykusuna 8:30 gibi yatırıyorum kızımı, her akşam aynı rutini uygulamaya çalışıyorum. Zaten uykusu gelince elimden tutup yatağına götürüyor beni.



Yatağının yanında oturuyorum sadece. Biraz pişpiş belki kalktıkça uyuması gerektiğini ve onu çok sevdiğimi söyleyip yatırıyorum. 10-15 dk içinde dalmış oluyor.. Son bir kaç akşamdır tam uykuya dalarken emziğini çıkartıp bişeyler söylüyor.



Dün akşam baktım top, goool, baba, anne, pisi diyor sonra da gülüyor gülüyor, bu arada gözleri yarı açık, bir elinde de sıkı sıkı tuttuğu emziği, öyle komik ki. Gün içinde olanları anlattı anlattı döndü totosunu uyudu kaldı , kucaklayıp ısırmamak için zor tuttum kendimi..
































Off oyle tatlıydı ki 

5 comments:

  1. Ben zaten artı oturup rahatça yemek yemeyi hayal bile etmiyorum :) Ama onu mutlu görünce de herşeyi unutuyorum :)

    ReplyDelete
  2. Ne güzel eğlenmiş Defne. Resimlere bayıldım çok şeker :)

    ReplyDelete
  3. yaklaşık 3 yaşa kadar oturmak yok anladığım, herkes nasıl bu kadar zayıfladın diyor tamam diyet yapıyorum ama Defnenin bu işe katkısı çoook büyük :)

    ReplyDelete
  4. Merve çok teşekkürler hepsi çokk güzel kuzucukların ve iyi ki varlar

    ReplyDelete
  5. Ne kadar tatlı ağlıyor kuzucuk, başında sapkasıyla :),

    Ben kızımla yalnızken kesinlikle araba kullanamıyorum, ya anem, ya kardşeim arkada olmazsa Kızımı tutmak için, yalnızkne hiç bir yere gidemiyorum çünkü koltuğunda kendini bağlatmıyor, kıyametler koparıyor.. nasıl alışacak bilmiyorum :(

    ReplyDelete