Tuesday, September 21, 2010

Dalgalanmalar

Ne büyük korkularla yaşıyor herşeyi birden kontrol edebileceğimizi zannediyoruz.
Halbuki biz ne yaparsak yapalım bazen işler bizim kontrolümüzde olmayabiliyor değil mi ?

Bu süreçte elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum ama şu karamsarlık ve
endişeler yok mu.
Henüz olmamış, gerçekleşme ihtimali oldukça düşük olan ama hayatın her alanında karşılaşabileceğimizi kötü olayları düşünüp kendimi üzmem niye.

Ne karanlık bir başlangıç oldu , tıpkı bu sabah gibi. Karanlık serin ve ıslak bir sabaha uyandık bugün İstanbul da.Gece uyuyamadım çok çok kötü bir kabus gördüm çok ağladım.Gerçek zannettim uyanmama rağmen gerçekle rüyayı karıştırdım birden algılayamadım nerdeyim ne yaşıyorum çok tuhaftı gerçekten.Sonra da rüya olduğu için şükrede şükrede sızmışım tekrar.

Şu bilinçaltı ne tuhaf şey gün içerisinde yaşadığım çok üzerinde durmadığım ufak bir şey gece bilinçaltımda kocaman çetrefilli bir senaryo ile karşıma çıkabiliyor.

Güzel şeyler yazmak istiyorum aslında ama içimden bunlar geliyor...

Geçen hafta tirod ve şeker durumu için kontrole gittiğimde Endokrinoloğum bile farketti bende ki artmış endişe düzeyini.Normalde muayene 10 dk sürerken epey konuştuk çok güzel noktalara değindi göremediğim şeyleri görmemi sağladı o kadar iyi geldi ki zaten çok severim Hasan Bey i sakin ve tane tane konuşur çok rahatlatıcıdır.Başağrılarımdan bahsedince tüm bunları anlatıp rahatlamam için tavsiye edeceği bir psikolog oldugunu söyleyince durumumun vahimliğini farkettim.
Ben abartıyorum sanırım.Bütün bunlar Ege yi de olumsuz etkiliyor.Geçen gün bana son zamanlarda çok yorucu olduğumu söyledi , çok üzüldüm ama haklı..

Biliyorum çevremdeki herkes söylüyor bir kez de buraya yazayım..
Hatta print edip ekranın üstüne mi yapıştırsam acaba

Geçmiş geçmişte kaldı birşey yapamam
Gelecek ne getirecek bilemem
o yüzden ''bugün'' ün tadını çıkarmalıyım !!

Carpe Diem

Fotonot: Nisan başındaki Lale festivalinde Emirgan çekimlerinden biri..

No comments:

Post a Comment