Biletix te biletlerin satışa çıkacağı günü takip etmeye başladım. Önsatış 2 kasımdı sanırım hemen o gün aldım biletlerimizi....6 Eylül gelir mi diyordum o gün gidebilir miyiz diyordum.
6 Eylül geldi çok şükür sağlıklıyız , konsere gitmemiz için bir engelimiz yok ancak ben kendi isteğim ve özgür iradem ile konsere gitmekten vazgeçtim .
Yapamazdım, 70 bin kişilik Türkiye nin en büyük stad konserinde saha içinde üstelik, bebeğimi tehlikeye sokacak şekilde bencilce davranamazdım.
Biliyorum 15 yıldır bugünün hayalini kuruyordum. Eşime bile kaç defa söylemişimdir 'canlı bir U2 konseri izlemeden ölürsem gözlerim açık gidecek ' diye...
Olsun hiç birşey için geç değil, bende bebeğim büyüyünce onunla giderim işallah. O zaten şimdiden şarkılarına aşina ofiste tüm gün dinliyor...
Bütün gece kötü kabuslar gördüm, rüyamda hep Nehir in annesi Zeynep Hn ı gördüm nasıl dayanıyor diye ona bakıyordum..
Hiç aklımdan çıkmıyor ki, hayatta bu kadar büyük acılar varken varsın ben dünya gözüyle Bono yu görmeyeyim ne çıkar ki...
Mızmızlanmaya şikayet etmeye hiç hakkım yok öyle birşeyde yapmıyorum zaten.
Ne demişler, Hayat sen planlar yaparken başına gelenlerdir... Bebeğim benim başıma gelen en güzel şey...daha ne isterim...
No comments:
Post a Comment