Başbaşa ilk hafta

Geçen cumartesi  kırk gezmesiyle birlikte annemi gönderdik.Canım ablam yeğeni ona ilk ziyaretinde bulunacak diye neler yapmış neler. Bir de çok güzel bir pasta yaptırmışlar. Bol bol fotoğraf çektik  çok güzel bir gün geçirdik.
Pazar gününden beri minişle başbaşayız.İlk gün biraz panik yaptım, becerebilecek miyim diye endişe ettim ama bir şekilde idare ettik. Defne artık büyüyor gün içerisinde daha çok uyanık kalıyor ama uyanık kaldığı zamanlar illa beni istiyor. Ana kucağına yatırıyorum ağlıyor kucağıma alına susuyor e böyle olunca da hiç birşey yapamadım. Pazartesi günü kahvaltı sofrasını ancak öğlen toplayabildim. Duşa bile  giremedim . Arkadaşlarım anlatırlardı da abarttıklarını düşünürdüm ama doğruymuş :) Kesinlikle şikayet etmiyorum ancak bir şekilde idare etmeyi öğrenmem lazım. En  zor olan kısmı da yemek olayı. Defne uyurken yapabilirsem ne ala, yoksa aç kaldım demektir. Bu hafta öğlenleri tost ile geçirdim sonra sütüm azalacak diye endişe ettim. Bu konuda zamanı daha iyi yönetmeyi öğrenmeliyim. Annelerimiz nasıl yapıyorlarmış 2 çocuk 3 çocukla ? 
Hafta içi bu tempoda geçince akşam Ege geldiğinde pilim çoktan bitmiş oldu hiç birşey yapamadım, ne bir gazeteye babildim ne internete girebildim hoş  güzel bir haber mi var. Japonya daki felaket ve dünyanın geleceği için endişelenmekle geçti hep gecelerimde.
 Nükleer facia gözümüzün önünde yaşanırken bizim hala Akkuyuda yapılacak olan Nükleer santrali savunuyor olmamız ne acı.Gelecekte bizleri çocuklarımızı bekleyen  dünya için gittikçe daha çok endişeleniyorum.
Kırk gezmesinin fotoğraflarıyla bitireyim. Canım ablamın annemle birlikte ördükleri battaniyesini aldık o gün. Erkenden doğunca bizim ki yetişmemişti.Çok güzel değil mi? Ellerinize sağlık ablacım, annecim.