Thursday, March 24, 2011

Daha sık yazacağım diyorum detayları yazmalıyım ileride hatırlayabilmek için diyorum ama olmuyor olamıyor. 
Tek başına bebek bakmak zormuş gerçekten bunda babamızında payı var aslında. Doktorumuza sorduk 24 saatte bir seansı biberon ile yaparsanız alışmaz memeden de soğumaz deyince canım sevgilim tüm iyi niyetiyle son 15 gündür sabah seansını üstlenerek bana  aralıksız 2-3 saat uyuma lüksü sunuyor.Harika birşey yapıyor.Gece en son saat 4 gibi besliyorum Defne yi,gazını çıkarıp uyutuktan sonra sağıyorum göğüslerimi kalan sütleri boşaltıyorum iyice, sonra Ege yi uyandırıyorum. 6-6:30 seansını o biberonla yapıyor böylece bende 5 ten 7:30,  8 e kadar uyuyabiliyorum. Süper  bir destek değil mi. Ama benim akıllı kocam bebeği sürekli kucağında tutup öyle uyutuyormuş kucağından indirmiyormuş geçen gün ağzından kaçırdı. Bende bu çocuk ne zaman kucakçı oldu diyordum. Hemen alışmış tabi minnoş, gün içerisinde emzirdikten sonra eğer uyumayacaksa ne yatağında ne anakucağında duruyor. Avaz avaz ağlıyor kucağıma alınca ses seda yok kedi gibi mırmır. Oyle olunca tuvalete bile gidemiyorum. Nasıl yapıcaz nasıl vazgeçiricez bilemiyorum.Tracy nin kitabını tekrar okumalıyım.İlk 3 ay prematüre doğdu diye Tracy nin yöntemlerini denememeye karar vermiştim ama 3 ay sonunda iş işten geçmiş olmasın.


Bazen de gece seanslarında uyuyamıyorum.Gecenin sessizliğini dinliyorum.Gazını çıkarmak için göğsüme yatırdığım kızımın nefesin dinliyorum boynumun altında hissettiğim o tatlı sıcaklığı ve misss kokuyu hafızama kazımaya çalışıyorum. Mutluluktan uyuyamıyorum hayaller kuruyorum geleceğimize dair.Arada kötü düşüncelerde geliyor üşüşüyor, ya kötü bişey olursa kaza hastalık...Dua ede ede sızıyorum 45 dk ya da 1 saat içinde yeniden uyanmak üzere.Son bir haftadır kabuslar başladı birde .Bu endişeli  düşüncelerden olsa gerek. Hep bebekle ilgili onu düşürüyorum ya da zarar görüyor engel olamıyorum. Çok kötü bir his ağla ağla teskin edemiyorum kendimi. Ne değişik duyguymuş annelik.Ben yepyeni bir benim eski Pınar la alakam yok sanki.


Bu arada her fırsatta mailime bakıyorum. Emziren anneler  grubundan gelen mailleri takip etmek için. Öyle faydalı oluyor ki aklıma takılan  hemen her konuyu bulabiliyorum. Herkes çok yardımcı.


Havalar ısınsın istiyorum artık bahar dalları coşsun tabiat ana göstersin güzel yüzünü. Hadi artık ! Evde çok sıkıldım kızımla çıkmak istiyorum...

1 comment:

  1. Merhaba
    Tufan Beyi ararken buldum blogunuzu ama hevesle okuyunca yazıları prematurelik ortak noktamızı farkettim. Benim CAndas'im da premature dogdu, Allah kolaylık versin. Ne kadar kaldı yoğun bakımda? Tüm yazıları okuyamadım da :((

    ReplyDelete