Bugün benim doğumgünüm.. Hayatımın en güzel 16 aralık ı aslında. Nedeni de belli.Hayatımın enn en güzel hediyesini aldım ben bu sene...daha nolsun değil mi. Umarım herşey yolunda gidecek ve sağlıkla kucağımıza alacağız yakında... Bugünlerde bunun dışında hiç birşey pek umurumda değil açıkçası...
30 dan sonrası ne hızlı geçti. Hep duyardım aman canım abartıyorlar derdim.Doğruymuş.
Yine de çok güzel mutlu anılarla doluyum.Geriye dönüp baktığımda iyi kötü bir sürü şey yaşadık, kişisel şans skalasında ortalamanın üstünde bir hayatım olduğıunun farkındayım sağlık problemleri dışında.Sürekli şükür ediyorum iyi kötü yaşadığım herşey için.
Özellikle 2009 da yaşadıklarımızdan sonra, hayattan çok şey öğrendim En önemlisi sadece anı yaşamayı ve hayatın anılar toplamı olduğuydu.
Şimdi ise bir daha asla geri dönüşü olmayan bir şekilde hayatımın değişmek üzere olduğu zamana çok yaklaştım. Hiç bir değişimi bu kadar çok istememiştim sanırım.
Hayatımız boyunca bir sürü sıfata sahip oluyoruz, eş, evlat, işçi memur vb.. ama hepsinden vazgeçme seçeneğimiz kendi ellerimizdeyken biri var ki üzerimize geçirdikten sonra asla vazgeçemeyeceğimiz bir sıfat. Annelik- Babalık.. İşte bu yüzden hayatın en büyük sorumluluğu bence. Herşeyden vazgeçebiliriz , üzerimizdeki tüm etiketlerden istersek bir kerede sıyrılabiliriz ama annelik sıfatı tüm bunların dışında çok başka bir yerde...
Bu sene pastamın mumlarını üflerken sadece sadece tek bir dileğim olacak. Minik meleğimi sağlıkla kucağımız alabilmek.
Tanrım sana teşekkürler, sunduğun herşey için...
Fotonot : Geçen 16 aralıktaki pastam. Sağlık problemleri, korkular ve büyük bir kayıpla geçen yılın ardından sevgilim böyle bişey yaptırmıştı bana. O gece ki dileğimin gerçek olduğu için çok mutluyum:)
No comments:
Post a Comment