Friday, December 31, 2010

:Bebeğime mektup

Canım bebeğim , bu sana yazdığım ilk mektup. Aslında bu blogu senin için açtım, ileride birlikte okuruz diye, belki de ilgini çekmez bile ama olsun. Ben bugünden geleceğe anı olsun dedim.

Yeni yılın bu ilk saatlerinde içimde kıpır kıpır sen ve ben, büyük bir heyecan ve mutlulukla başbaşayız. Henüz ismini kesinleştiremediğimiz için sana isminle hitap edemiyorum.
Herşeyden önce birbirini çok ama çok seven ve bu kişiler tarafından çok ama çok istenilen bu yolda çok uğraşılan bir bebek olduğunu bilmeni isterim.
Ne kadar şanslısın bu konuda, hayata başladığında sana vereceğimiz sevgiden bunu anlayacağını düşünüyorum.
Kocaman bir tiyatro sahnesine adım atacaksın. Gün gelip kendi kanatlarınla uçmaya başladığında önüne öyle çok sahne çıkacak ki bebeğim, iyi kötü, mutlu mutsuz pek çok şey yaşacaksın. Bütün bunları yaşarken istediğim tek şey ise; ne olursa olsun kendini sevmekten ve kendine güvenmekten vazgeçmemen ve insanların içindeki iyiliğin hiç bitmeyeceğini unutmamandır. Umutla , güzellikle ve sevgiyle yaşamanı dilerim bu hayatı.

Cinsiyetinin kız olduğuna bu kadar mutlu olmamın sebeplerinden biri de ileride senin de bu duyguları tadabilecek olman. Ayrıca kadın beyninin ve ruhunun ne kadar ince olduğunu görünce eminim sende iyiki kız olmuşum diyeceksin. Ben seninle birlikte anladım biliyor musun kadın olmanın ne kadar yüce bir şey  ve gerçekten bizlere sunulmuş bir şans olduğunu. Erkek çocuklar gibiydim, yirmili yaşlarımın sonuna kadar pantolon ve şort dışında birşey giymeyen, hayatının ilk topuklu ayakkabısını nişanında giyen ve doğal olarak yürüyemeyen, süsle püsle hiç işi olmayan. Bakalım sen nasıl olacaksın.

Bir yerde okumuştum bebekler meleklerin yanında hayata gelecekleri anneleri babaları seçermiş. Sen bizi seçtin teşekkür ederim canım kızım, umarım seni layıkıyla yetiştiren ebeveynler olacağız babanla birlikte.
Gelişinin haberiyle  yuvamızdan taşan mutluluk hep bizimle olsun.
Seni çok ama çooooooooook seven  be bunu kelimelere dökmenin imkansız olduğunu şu an itibariyle bir kez daha anlayan annen..

2 comments:

  1. Öyle içten yazmışsın ki çok duygulandım okurken. İnan bana kucağına aldığın zaman bu duyguların daha da çoğalıcak. Kızıma sarıldığım zaman tarif edilemez bir mutluluk kaplıyor içimi. 2011'in sağlık ve huzur dolu bir yıl olması dileğimle! - Merve

    ReplyDelete
  2. Merve çok teşekkürler. Annelik başlı başına bir duygu seli değil mi.. Kucağıma alınca ne hissedeceğimi hayal bile edemiyorum şimdiden böyleysem. Bu mutluluğun eşi benzeri yokmuş gerçekten...Sevgiler

    ReplyDelete